Waar blijft de tijd

Om precies te zijn, 28week en 1dag is ons meisje alweer, en idd waar blijft de tijd!! Ongeveer 1maand geleden kreeg ze nog bv en nu eet ze al een broodje! Het klopt dat je de bevalling niet helemaal kan herinneren,tenminste de pijn, het klopt ook dat het net is alsof ze er altijd is geweest! Wat ook klopt is dat zodra je moeder bent het zorgen begint! En zo klein als ze als is zorgen hebben we helaas gehad. Het begon met een gaatje in het tussenschot van haar hart wat gelukkig niks verontrustend is. Kort daarna kampten we met erge eczeem, wat Seborroisch Eczeem, blijkt te zijn,gelukkig na een bezoek bij een dermatoloog en het gebruiken van goede zalven is het daarmee erg rustig!! Maar hoe dan ook zorgen blijf je houden,is het niet over dr gezondheid dan wel over dingen als: Mag ze dit wel, poept ze genoeg, slaapt ze genoeg, last van dr tandjes? En nog iedere dag verwonder ik mij erover dat ik een dochter heb, ik ben mama,moeder!Het is het mooiste wat er is, maar ook het heftigste. Wanneer ik haar sávonds slapend in har bedje leg word ik overspoeld door allerlei blijde gevoelens,trots, zo trots ben ik. Op haar, op mn vriend op mijzelf, op ons!! Alles wat ik ooit hebt gewild heb ik nu,zielsgelukkig is wat ik ben en ondanks alle lichamelijke lasten weet ik het 100% zeker. Dit wonder wil ik ooit weer meemaken!!!